Vandaag heb ik mijn tweede assessment afgelegd. Het ging goed, ik verwacht een 22/25 en dat is gemakkelijk in te schatten omdat memoriseren een praktijk van alles of niets is. De vraag op drie punten die ik gemist heb stond in een hoofdstuk waarvan mijn klasgenootjes me verteld hadden dat we het niet moesten leren...
Het was de eerste keer dat ik de test “samen” met mijn klasgenoten aflegde, vorige keer waren Daniel en ik immers afgezonderd in een apart leslokaal. Ik kon mijn oren en mijn ogen niet geloven. Zo hard spieken dat ze hier doen! (niet allemaal, maar het is toch de maatstaf).
De ruimte waarin de examens worden afgelegd is zo groot en hangt vol met ventilators waardoor het soms moeilijk is om jezelf te horen nadenken, zeker als je buur dan nog eens met de persoon achter je over vraag twee aan het discussiëren is in het Tamil en niet in een stiekeme stilte, want dat was omwille van de ventilators niet eens nodig/mogelijk. De professor die zover van ons verwijderd was dat ik twijfel of het wel onze professor was, kon dat toch onmogelijk horen of zien.
Voor de rest van de dag ben ik zenuwachtig beginnen worden voor mijn trip die morgen begint. Thesissen in de Taj Mahal, thesissen op de rug van een kameel in de woestijn van Jaisalmer en thesissen in het Himalaya gebergte... absurd.
Vandaag heb ik ook een fotoreportage (met zeer bereidwillige fotomodellen) gemaakt van de bouwwerf naast Gurunath’s hier op de campus. Ik ben benieuwd hoever de bouw gevorderd zal zijn wanneer ik terugkom....
Groetjes en misschien post ik iets onderweg, maar waarschijnlijk pas tot 5 oktober ;)
Het was de eerste keer dat ik de test “samen” met mijn klasgenoten aflegde, vorige keer waren Daniel en ik immers afgezonderd in een apart leslokaal. Ik kon mijn oren en mijn ogen niet geloven. Zo hard spieken dat ze hier doen! (niet allemaal, maar het is toch de maatstaf).
De ruimte waarin de examens worden afgelegd is zo groot en hangt vol met ventilators waardoor het soms moeilijk is om jezelf te horen nadenken, zeker als je buur dan nog eens met de persoon achter je over vraag twee aan het discussiëren is in het Tamil en niet in een stiekeme stilte, want dat was omwille van de ventilators niet eens nodig/mogelijk. De professor die zover van ons verwijderd was dat ik twijfel of het wel onze professor was, kon dat toch onmogelijk horen of zien.
Voor de rest van de dag ben ik zenuwachtig beginnen worden voor mijn trip die morgen begint. Thesissen in de Taj Mahal, thesissen op de rug van een kameel in de woestijn van Jaisalmer en thesissen in het Himalaya gebergte... absurd.
Vandaag heb ik ook een fotoreportage (met zeer bereidwillige fotomodellen) gemaakt van de bouwwerf naast Gurunath’s hier op de campus. Ik ben benieuwd hoever de bouw gevorderd zal zijn wanneer ik terugkom....
Groetjes en misschien post ik iets onderweg, maar waarschijnlijk pas tot 5 oktober ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten