De plukkers liggen in trosjes tussen de bananen

8 september
7u15... Onderweg naar mijn les zie ik vanuit het raam van mijn 21G talrijke fruitverkoopsters op de stoep naast hun piramides van rode en groene appelen zitten. Vrachtwagens met een open laadruimte volgeladen met bananen rijden de stad in. Tussen de bananen liggen de plukkers in trosjes te slapen. In de verte ruik ik een immense berg ananassen.
Wanneer ik dan in de namiddag terugkom van mijn lessen heeft de ananasberg plaatsgemaakt voor iemand die met een machine het sap uit dikke stronken rietsuiker perst en dat verkoopt voor 2 roepies per glas. Ook limoentjes worden tot verkoopbaar sap geperst.
De rest van de dag heb ik geleerd en me afgevraagd wanneer ik nog eens iets ga doen voor mijn thesis...

9 september
Nu weer? dacht ik, met een misplaatst schuldgevoel, wanneer ik deze middag op een kwartiertje tijd wel 5 mensen had zien voorbij manken. Het was geen toeval. Het is me al vaker opgevallen dat veel mensen hier fysiek gehandicapt zijn. Je ziet hier elke dag wel een stuk of vijf mensen die problemen hebben met stappen. Vreemd, ik vraag me af hoe dat komt. Misschien zit het verkeer er voor iets tussen. Misschien komt het door ondervoeding bij het opgroeien. Misschien ligt het aan de genen. Misschien is het nog iets anders...
Een andere verklaring kan het gebrek aan gespecialiseerde medische hulp zijn. Volgens mij zouden er in België evenveel mensen manken als hier moest er niet zo’n goede medische hulp bestaan en zouden veel van de gehandicapten hier, niet eens gehandicapt zijn moesten ze van kinds af aan over dezelfde medische hulp beschikt hebben als ik.
Waarschijnlijk zou ik niet eens kunnen stappen moest ik hier opgegroeid zijn...

10 september
Regelmatig valt het me op hoe goedkoop arbeid hier is. Veel zaken die in België machinaal gedaan worden, worden hier dan ook met de hand gedaan, omdat dat gewoon goedkoper is. Zo worden de straten in de campus bijvoorbeeld niet proper gehouden door een rondrijdende stofzuiger zoals je die in België geregeld ziet rondrijden. Neen, de straten worden gewoon geveegd door een groepje vrouwen met in elke hand een bundel lang gras. Ook is het opvallend hoeveel mensen er in een restaurant werken, geregeld meer dan het aantal klanten...
Vandaag heb ik me ook voor het eerst laten scheren bij de barbier hier op de campus. De barbier nam zijn tijd. De scheerbeurt kostte 20 roepies... als ik er vanaf nu elke week twee keer passeer dan zal dat mij tegen dat ik terug kom naar België 480 roepies kosten of 8 euro. Dat is goedkoper dan zelf een scheermes en scheerzeep kopen...