
31 augustus

Ik kom hier eigenlijk gewoon wat piano spelen, het is namelijk erg moeilijk om ergens anders in Chennai een piano te vinden. Maar ik neem van de gelegenheid gebruik om het hotel te verkennen, een boek over Hindoeïsme te lezen en nen echte Stella te drinken.
1 september

Voor Nirasj betekent 1 september weer een jaartje ouder worden en dat hebben Anna-Maria, Ida en ik dan ook gevierd met een taart. Ze vonden het een beetje raar dat ik de helft van mijn stuk taart in zijn gezicht gooide, ik was vergeten uit te leggen dat dat hier de gewoonte is...
Nadat we onze gezichten hadden gewassen, vertrokken we met onze geviertjes naar St. Thomas Mountain. Een berg van wel 100m hoog in het centrum van Chennai. Desondanks, niettegenstaande, desalniettemin deze duizelingwekkende hoogte waren we op 5 minuten boven. We hadden een weg gevolgd die geflankeerd werd door beelden die de verschillende fases van de lijdensweg van Christus moesten voorstellen. Niet toevallig, want deze berg was een Christelijke nederzetting, netjes afgewerkt met een kerk op de top. De legende wil dat De Heilige Thomas zich hier had verstopt op de flanken van de berg. Al zijn verstoppingspogingen ten spijt, vond hij hier toch de dood door een speer van Indische makelij.
Het uitzicht van op de berg was fenomenaal, aan onze voeten Chennai aan de horizon de zee en in de lucht een Kingfisher.
1 september is ook de dag waarop verschillende vrienden zich verspreiden over Europa om te beginnen aan hun taalcursus om volgende maand met een sappig Frans, Spaans, Noors, Zweeds, Duits of Italiaans dialect aan hun Erasmus te beginnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten