Nieuwsgieriger dan gegeneerd

17 augustus
Nu zit ik hier weer. Het is 4u en ik ben weer niet moe genoeg om in slaap te vallen. Ik ben nochtans alweer 20 uur wakker...
Deze ochtend geraakte ik weer niet op tijd voor de les uit mijn bed en dat is niet fijn. Hoe vroeg ik ook opsta en hoe weinig ik dan ook geslapen heb en hoe moe ik dan overdag soms ben... Ik val gewoon maar niet op een normaal uur in slaap. Maria vertelde me dat dit gewoon door de warmte komt.
Maar goed, wel lekker ontbeten... ontbijtgranen met cinamon... eindelijk is die doos frosties met stukjes gedroogde bananen op...
In de plaats van naar de les te gaan heb ik dan maar goed gewerkt voor mijn thesis. Ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd veel vordering maak.
Toen ik, zoals een ijsklontje in een kop hete thee, het centre for international affairs verliet, was het al 17 uur. Had ik dan echt 7 uur non stop papers zitten lezen en thesis zitten schrijven? Het leek wel of de tijd had stilgestaan... genieten...
‘s Avonds ben ik voor het eerst teruggekeerd naar de Spaanse villa... we waren uitgenodigd voor echte Italiaanse pasta. Klaargemaakt door Matteo (mijn plaatsvervanger) en Gian-luca.
Toen ik in de keuken kwam zag ik hem weer! Ik had hem al eens eerder gezien en ik had hem toen per abuus als een plastieken exemplaar aanzien. Ik had hem uit nieuwsgierigheid proberen vast te pakken. Maar hij was vlugger en sprong weg. Ik snapte het even niet want plastieken kikkers kunnen toch niet springen? en toen was ik verbaasd want van op de kader van een schilderij, was hij gesprongen tot hij een 50 tal cm verder bleef plakken aan dezelfde muur als waar het schilderij was opgehangen. Acrobaat! Nu bleef hij gelukkig stil zitten zodat ik er een paar mooie foto’s van kon maken.
Het eten was geweldig en we hebben nog wat zitten praten. Heel wat Erasmussers hebben wel interesse om mee te gaan naar Delhi...jeuj dat wordt leuk. Het zal waarschijnlijk wel pas de derde week van september worden omdat de tweede assessment periode voor de meesten dan pas gedaan is.
Van de villa door de regen terug in Kurinji (Kurinji betekent “bloem” en is de naam van het hostel waar ik verblijf) waar ik eindelijk eens met Daniel heb gepraat. Daar moestem eerst 23 voor geworden zijn zenne... Hij deed me stilstaan bij het feit dat ik hier inderdaad precies wel veel mensen leer kennen en met veel verschillende mensen praat. Dat is ook zo. Zo staan er enorm veel nieuwe gsm nummers in mijn telefoon, waarvan een groot deel waarop ik al lang geen gezicht meer kan plakken.
Of zoals Danny het zo mooi verwoordde “Veel sociale-one-night-stands...”
(foto: een van mijn sociale-one-night-stands de kassabediende van "Gurunath's Store" de winkel hier op de campus. Hij leert me elke dag weer een getalletje meer tellen in Tamil...)

16 augustus
“We” ( De Erasmussers) verblijven nu reeds een zevental weken aan Anna-university en we zijn al aan vrij veel dingen gewoon geraakt... Apen op de campus, eten met onze handen, verkeer zonder regels, vuil op straat, ventilators overal, elke dag weer zeven nieuwe platte muggen tegen de wand van de douche... Maar ook zijn “we” hoe langer, hoe minder vreemde objecten voor onze autochtone medestudenten. Zo word ik tegenwoordig niet meer dagelijks door 20 mensen ondervraagd over mijn afkomst en maken de nieuwsgierige blikken vaker en vaker plaats voor de meer gewende, maar helaas asocialere blikken die je gewoonlijk krijgt van iemand die je niet kent.
Ook het gedrag van mijn Indische kotgenoten geraakt meer en meer genormaliseerd. Zo is het ondertussen toch al een tijdje geleden dat er nog iemand mijn kamer binnenviel om me te verwelkomen in India en vervolgens minutenlang, nieuwsgieriger dan gegeneerd, te kijken naar alles dat ik van thuis heb meegebracht.
Enkel op de MIT-campus lijkt er weinig te zijn veranderd... ik ben daar dan ook maar enkele dagen per week (als de lessen al doorgaan).
Niet enkel studenten, maar ook assistenten en niet academisch personeel kunnen deelnemen aan een Erasmus Mundus uitwisseling. Zo zijn Augusta en Sylvia twee Italiaanse collega’s die hier nu voor een maand verblijven om te werken. Omdat ze hier maar een maand zullen blijven zijn ze opvallend gehaaster om zoveel mogelijk te kunnen bezichtigen. Ze zouden graag dit weekend een trip naar het zuiden maken en ze vroegen of ik mee wilde gaan... Uiteraard! want het wordt tijd dat ik de stad weer eens verlaat....

15 augustus
Vandaag is het de nationale feestdag van India en voor deze gelegenheid heeft de vice-cancelor van Anna University de Indische vlag geraised. Helaas heb ik dat wegens “het gebeurde te snel na het slapengaan” moeten missen.
“Niets bijzonders, niets gemist” volgens Andy, een Duitse Erasmusser en geresideerd enkele kamers naast mij.
Wat nog resteerde van de dag heb ik gevuld met thesissen en boeken lezen. Sinds het begin van 2010 ben ik meer en meer beginnen lezen... zo ben ik nu bijvoorbeeld (na mijn eerste Indische fiasco-test waar ik waarschijnlijk toch een royale 16 voor ga krijgen) een boek aan het lezen over hoe je, met enkele trucjes, je geheugen beter kan gebruiken :) Ook ben ik “the idea of Justice” van Amartya Sen aan het lezen. Gekocht op straat (letterlijk) en duidelijk een illegale kopie, maar leesbaar. Moeilijk maar toepasselijk...
Vandaag werd in België de dodentocht gestapt... proficiat Bartje... en voor mij enkele leuke herinneringen.
(foto: schaftijd voor de arbeiders die aan de andere vleugel van Kurinji aan het werken zijn)