Vandaag heb ik toevallig één van de interessantste personen ontmoet die ik ooit ben tegengekomen. Ik had ergens onder een paddestoel afgesproken met iemand om naar Sandy’s, een chocoladebar, te gaan.
Terwijl ik daar maar wat zat te wachten en “Het huis van de stilte” aan het lezen was, zat er naast mij een Indische jongen. Ik schat dat hij een tweedejaars-student is. Hij was ijverig iets uit een schrift aan het overschrijven met zo’n oude schrijfpen die je af en toe in een potje inkt moet doppen.
Dankzij zijn nieuwsgierigheid geraakten we aan de praat. Zijn naam is Saravanash en hij weet niets van schaken af, maar dat is dan ook het enigste waar hij niets van af weet. Het gesprek geraakte in een stroomversnelling wanneer het over gerechtigheid en de Indische geschiedenis ging. Het viel me pas na een tijdje op dat ik mij eerder publiek dan gesprekspartner voelde. Zijn gedachten waren zo mooi geordend en gefundeerd met kennis over filosofie, geschiedenis, politiek... regelmatig “uitpakkend” (maar zeer bescheiden) met quotes en feiten. Ik vroeg hem na een tijdje verbaast hoe hij al die dingen wist en hij vertelde dat hij zo’n 4 boeken per week leest. Ik durf nogal eens kritisch zijn, maar ik kan bijna niet geloven dat iemand zo gefundeerd kan denken en zo veel kan weten zonder vier boeken per week te lezen. Het gesprek heeft een uur geduurd, maar door de overload aan interessante informatie heb ik er niets van onthouden...Ik zou er graag eens wekelijks met afspreken om te filosoferen (luisteren) dus ik vroeg of hij kon schaken en tot mijn verbazing kon hij dat niet dus stelde ik hem voor dat ik hem zou leren schaken...”graag”
Toen kwam ze me oppikken en gingen we naar de Chocolade bar, waar ik voor een halve euro een stuk chocolade taart kreeg, zo groot dat ik het niet op kon....
Op de foto een stuk Chocolade taart... op zich niets boeiend... ook al is het een Indisch stuk taart, een stuk taart is een stuk taart en dat is op zich niet boeiend... maar kijk nog eens terug naar één van de foto's die ik laatst gepost hebt. Bijvoorbeeld de foto (bij tekst geschreven op 10 augustus) waarop je een paar daklozen ziet slapen op de voetgangersbrug over de spoorweg in Chromepet. En denk dan terug aan het stuk chocoladetaart, een stuk chocolade taart heeft meer waarde dan je soms denkt. Een mooi voorbeeld van het enorme contrast waarmee je hier dagelijks in contact komt.
Ik knijp er een paar dagen tussen uit (naar het meest zuidelijke punt van India) dus de komende dagen geen blogpostjes, zie jullie terug maandag ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten