Gisteren zijn er een paar Erasmussers teruggekomen van een trip naar Goa, aan de andere kant van India. Ze vertelden allemaal hetzelfde, dat Goa helemaal anders is als Chennai. Dat er bijvoorbeeld vuilniswagens rondrijden en dat men er stopt voor een rood licht. Ik besef voor het eerst dat India niet is zoals Chennai en als ik er de reisboeken op na sla verschiet ik toch wel een beetje. Het komt er op neer dat Chennai één van de minst interessante plaatsen van India is. Er is amper iets cultureels te bezichtigen, natuurlijke rijkdommen zijn hier onbestaande en het sociale leven is hier erg gecontroleerd. Men is hier enerzijds wel zeer behulpzaam, maar anderzijds, in vergelijking met andere staten in India, toch zeer conservatief.
Pablo’s Lonely planet gids beschrijft het als volgt: “De reiziger zal het zeer moeilijk hebben om iets interessants te vinden in Chennai, zelfs al komt hij met een zeer positieve ingesteldheid”
Ook als je de prentjes bekijkt in boeken als “Ooggetuigen” valt het meteen op hoe slecht Chennai eruit komt in vergelijking met de meeste andere plaatsen in India.
Het klinkt negatiever dan ik het ervaar, want “zelfs” een stad als Chennai is een ongelooflijke ervaring, bovendien is leven in zo'n stad iets anders dan een toeristisch bezoekje... maar het motiveert me wel om in de toekomst maximaal te profiteren van de mogelijkheid om rond te trekken.
9 augustus
Het is 5u30 en ik geraak weer niet in slaap, binnen enkele uren moet ik de bus op stappen naar mijn les en ik besluit om eens een nachtje niet te slapen om zo te proberen mijn bioritme in de maat te krijgen.Van achter mij hoor ik door het muggengaas heen een aap krijsen om aandacht en voor mij licht Pablo te slapen.
Wij slapen hier, omwille van de warmte, zonder deken, gewoon pats op een leeg bed en als we ons best doen kunnen we net voor we in slaap vallen gewaar worden dat onze oren beslissen om de ventilatoren niet meer te horen, een vreemde sensatie.
Vandaag heeft mijn blog de kaap van 1000 bezoeken overschreden :) Ik heb de hele dag gewerkt voor mijn aerodynamics laborary waarvoor ik een verslag moest schrijven. Letterlijk een paar 1000 cijfertjes in excell intypen, grafiekjes plotten en in een proper verslag gieten. Ondertussen spreek ik af en toe met wat vrienden via facebookchat, Jens spoort me aan om te zwijnen en Lynn krijgt kerstballen rond haar oren...Shania mag niet naar mijn feestje komen...
Allé het is nu 5u37 en zowat 90% van wat ik vandaag gepland had te doen is er niet van gekomen. Zo moet ik nog wat mailtjes van vrienden beantwoorden, moeten de foto’s van Els en Bart hun trouw nog op cd gebrand worden, moet ik al geruime tijd mijn promotor wat vragen stellen en hem op de hoogte brengen van mijn vorderingen. Ook moeten mijn foto’s eindelijk hun weg eens naar mijn blog vinden en omdat ik achtersta moeten de dagen na 2 augustus tot nu nog vanuit mijn dagboek naar mijn blog worden vertaald...
Haha Pablo’s gesnurk vs krijsende aap: 1-0
....3 augustus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten