Marokko - Belg - Vechten... zoals in de goeien ouwden tijd

22 november

Nog eens ne goeien ouwe “wat heb ik vandaag allemaal gedaan” blogtekst...
Het begon deze ochtend al stevig... ik had namelijk zware ambras met een otto man...Omdat ik een 15 minuten te laat was opgestaan, nam ik voor de veiligheid een otto ipv de bus. Ik wilde immers niet te laat komen op mijn examen.
Toen ik in Chrompet aankwam zag ik enkel een briefje van 500 roepies in mijn portemonnee ruimschoots voldoende, zelfs te veel, want daar zijn die mannen meestal niet op voorzien en dus verbaasde het me niet dat hij geen wisselgeld had... geen probleem... we reden iets verder naar het tankstation zodat hij om wisselgeld kon...
Maar dan begon hij meer te vragen omdat hij had moeten omrijden, maar ik wilde hem dat niet geven (dat is ook echt niet done) en ondertussen bleef hij verder rijden verder en verder weg van Chrompet zonder terug terug te willen gaan en de klok tikte stilletjes naar het examen toe...
Ik dreigde er verschillende keren mee om uit te stappen zonder te betalen als hij niet zou terugrijden. Toen ik dat uiteindelijk ook deed, want ik voelde mij een beetje ontvoerd, trachtte hij mij eerst omver te rijden om daarna uit te stappen en me heel de weg terug te volgen naar Chrompet... dat heeft zeker 20 minuten lang geduurd terwijl ik stevig doorstapte, slechts af en toe gestopt door hem, die aan mijn rugzak trok waarop ik met veel kracht zijn arm ervan lostrok. Ondertussen deed ik enkele keren alsof ik de politie belde. Wanneer ik de spoorweg wilde oversteken heb ik hem via een bemiddelaar toch deels betaald. Het lijkt misschien wel cru dat ik niet wilde betalen, maar niet betalen als de otto driver je niet afzet waar gevraagd is één van de regels in dit gedoe. Het is een zaak van eer voor de driver om je op de juiste plaats af te zetten en het is echt een belediging als de driver je niet op de juiste plaats afzet.
Het is geleden van in het lager dat ik nog gevochten had. Toen “speelde” we graag het spel “Marokko-Belg-vechten” niet omdat we rasistisch waren, want als je zo jong bent snap je dat allemaal nog niet, maar omdat dat mooi op ging. (ik zou het bovendien zelfs raar vinden moest er, uit die klas, ooit iemand rasistisch worden)
Met een hartslag tegen de 180 en een lijf vol adrenaline ben ik dan 5 minuten te laat aangekomen op mijn examen (echt not done) de prof (van de labo’s begot, ik had uiteraard die van aëroelasticiteit verwacht) stond de papieren uit te delen en vroeg me wat er gebeurd was en ik kon met mijn aders vol adrenaline alleen maar zeggen “long story”.

Examen
Na mijn examen, dat goed ging, heb ik lang zitten zoeken naar een manier om de labo’s af te drukken. Dat is hier nog niet zo gemakkelijk. Toen dat eindelijk gelukt was, kon ik zo trots als een gieter naar de prof. Die bekeek en was zoals verwacht een beetje verbaasd door de omvang (inhoud telt hier niet echt mee, ander zou hij daar zeer waarschijnlijk nog meer over verbaasd zijn :p)maar hij was nog meer onder de indruk van het programma latex dat ik ervoor gebruikt had.
We begonnen plots over België te praten dus ik liet hem de presentatie horen die ik voor de middelbare school gemaakt had. Ik heb de indruk dat de leerlingen er meer van begrepen hebben (vooruitgang)
Op het einde nog afgesproken dat ik de dag na morgen pas examen zou hebben. Eerst wilde hij me nog de vragen geven, maar toen bedacht hij zich en zei hij dat hij enkel vragen zou stellen uit mijn labreports, basic stuff niet te moeilijk en dat het open boek zou zijn... Een open boek examen over een boek dat ik zelf geschreven heb... Terwijl hij dat zei stond er op zijn gezicht geschreven: "dude dat examen dat gij aflegt boeit mij niet. Ik geef u dikke punten want uw kop staat mij wel aan en uw verslagen waren dik in orde."
Moe terug naar de campus (ik had maar een paar uur geslapen) en samen met enkele anderen chinees laten komen en gesmuld.

23 november


en zo ziet de rest van mijn week eruit:

De lonelyplanets maleisië en Singapore uitprinten die Daniel via gigapedia voor mij heeft gedownload (want de Anna University internet filter liet dat niet toe). Mijn laboverslagen inbinden, de Royal Enfield fabriek bezoeken, de site waar je gratis de Simpsons in het Engels kan bekijken doorsturen naar Manigandan (lab-assistant). Hij had daar om had gevraagd zodat hij zijn Engels kan oefenen. Een sjaal kopen voor de persoon waarbij ik in Singapore ga couchsurfen. Souveniers jagen en valies maken. De leerkracht, die me had uitgenodigd om een presentatie over België te geven, vragen of ze mij een kopie van de video wil geven, die één van haar leerlingen van mijn presentatie gemaakt heeft en de foto’s die ik daar toen gemaakt heb doorsturen naar de leerling die daar zo vriendelijk achter vroeg, mijn belastingsaangifte eindelijk opsturen nadat er thuis een brief in de bus gevallen is die laat weten dat dat echt wel nodig is, interviews afnemen van Indiërs van elke rang en stand. Informatie opzoeken over het Khao Sok National Park. Een klasfoto nemen, of toch op zijn minst vragen aan de head of the department of dat mag, een laatse fototocht door Chennai, examen labo afleggen, mijn reisverslag uittypen, zowel treintickets als een hostel in Bangkok booken, bier gaan halen voor een laatste avondje schaken met Pablo, het tijdschema van de boten tussen Chumphon en Ko Tao checken, verschillende mails beantwoorden zoals die van Jeroen, Joke, Anika Arti en Rahul. Naar het feestje gaan dat de Erasmussers gewonnen hebben door mee te doen aan een wedstrijd van Eristoff. Daniel terugbetalen voor de vliegtuigtickets, gaan eten met Alicia, Opzoeken welke dingen ik in Bangkok kan zien en doen, en uiteraard blog schrijven...

... vanaf morgen de eerste van een reeks interviews.... meneer Doorman....

en wie weet voor wat dat ding op de foto dient?