vrijdag 16 juli 2010

Vrouwen versieren en trouwen


Vandaag werd er een meeting voor de uitwisselingsstudenten georganiseerd. Best wel een plechtige bedoening. Al de uitwisselingsstudenten waren aanwezig en zo ook de decanen van de faculteiten en zelfs al de leerkrachten die les gaven aan een uitwisselingsstudent. Iedereen zat in één leslokaal en vooraan zaten de Vice-president van Anna University en Baskar, de directeur van het international affairs office. De Erasmusstudenten moesten om de beurt naar voren komen, handje schudden met de vice president, zichzelf voorstellen voor heel de zaal en dan kreeg je een paar geschenkjes. Na de plechtigheid kregen we een luxe-maaltijd aangeboden.
s’avonds thuis gezeten, wat mensen uitgenodigd en één daarvan was Soeki, een medestudent van Alé. We hebben gepraat over vrouwen versieren en trouwen. Soeki vertelde dat, in India, de meeste huwelijken gearrangeerd worden. Ongeveer 90%. Op het platte land ligt dat percentage nog hoger dan in de stad. Zo’n arrangement gaat gewoonlijk als volgt: Eerst zoeken de ouders in de familie(!) naar een passende partner, bijvoorbeeld een achternicht of neef. Bij de rijkere is het dan de gewoonte dat de gekoppelden mogen oordelen of ze de andere zien zitten of niet. Soeki vertelde dat hij zelf al twee aanbiedingen heeft afgewezen en dat vrouwen ook de vrijheid hebben om iemand af te wijzen. Als het niet lukt om in de familie een geschikte partner te vinden, gaat men opzoek onder kennissen en vrienden.
Het feit dat veel jongeren instemmen met zo’n arrangement lijkt misschien op het eerste zicht vreemd, maar je moet niet lang in India zijn om dit te begrijpen. Ten eerste leven jonge mannen en vrouwen hier in een heel erg gescheiden wereld. Zowat al het sociale gebeuren geschiedt gescheiden. Het is dan ook erg moeilijk om zelfs maar contact te leggen met iemand van het andere geslacht. Praten met iemand van het andere geslacht wordt als speciaal ervaren. Men gaat hier ‘s avonds amper uit (voor jonge vrouwen is er bovendien zoiets als een avondklok). Vind dus maar eens iemand op deze manier.
Een ander probleem is dat de verschillen in sociale klassen hier enorm groot zijn en dat men iemand moet vinden van dezelfde klasse. Iemand van een lagere klasse zal niet aanvaard worden. Dus je kan wel begrijpen dat het niet zo voor de hand ligt om in India te trouwen uit liefde.

4 opmerkingen:

  1. Over gearrangeerde huwelijken gesproken: ooit 'A Suitable Boy' van Vikram Seth gelezen? Zeer dik, maar zeer goed. Leert je veel bij over India, over familie, over verliefdheid, liefde en huwelijk en het al dan niet samengaan van al die dingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ten eerste leven jonge mannen en vrouwen hier in een heel erg gescheiden wereld. Zowat al het sociale gebeuren geschiedt gescheiden. Het is dan ook erg moeilijk om zelfs maar contact te leggen met iemand van het andere geslacht. <>

    Precies de campus ingenieurswetenschappen!:p

    BeantwoordenVerwijderen
  3. :D Het wordt eens dringend tijd dat VTK een speed-date organiseert ;)
    (liefst na december ;)

    BeantwoordenVerwijderen